ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ γεννήθηκαν στις 21/05/2014
255 δημοσιευμένα παραμύθια και συνεχίζουμε! 😊
Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΓΟΝΑΚΙ
ΕΝΑ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ ΣΚΥΛΑΚΙ
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΑΝΟΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
Ο ΔΑΚΡΥΗΛΙΑΣ
Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα σας!
Eίχε ένα βασιλιά κι είχε τρεις γιούς. Ο πρώτος ήταν ο πιο όμορφος, ο δεύτερος ο πιο καλός κι ο τρίτος ο πιο μυαλωμένος. Ζούσαν καλά στο παλάτι κι ο λαός χαιρόταν με το βασιλιά, που δεν αδικούσε κανέναν. Τα παλικάρια ξεκίνησαν μια μέρα να πάνε για κυνήγι με τον πατέρα τους. Στο δρόμο βρίσκουν έναν δράκο. Ανοίγει το στόμα του ο δράκος και τους κάνει μια χαψιά.
ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ
Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΒΟΥΡΑΣ
Μια φορά και πολλούς καιρούς πίσω, σε ένα μακρινό βασίλειο ζούσε ένα πανέμορφο βασιλόπουλο που είχε όλα τα καλά. Κάθε μέρα ήταν όπως και η προηγούμενη, γεμάτη χαρά, φωνές και ξεγνοιασιά. Όμως όλη αυτή την χαρά την παρατήρησε και τη ζήλεψε μια κακιά μάγισσα, η οποία ζούσε σε ένα σπιτάκι έξω από το βασίλειο, δεν συμπαθούσε ούτε τη σκιά της.
ΜΠΕΦΑΝΑ, Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Ο ΚΟΝΤΟΡΕΒΙΘΟΥΛΗΣ
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας καλαθοποιός με την γυναίκα του, που είχανε επτά γιους αλλά κάθε παιδί που γεννιόταν ήτανε μικρότερο από το προηγούμενο. Όταν γεννήθηκε το μικρότερο δεν ξεπερνούσε κατά πολύ το μέγεθος του ρεβιθιού και όλοι το φώναζαν Κοντορεβιθούλη. Αν και με τον καιρό μεγάλωσε λίγο δεν αναπτύχθηκε πάρα πολύ, ήταν όμως τόσο έξυπνος και τόσο ετοιμόλογος που ξεπερνούσε κατά πολύ τα αδέρφια του.
Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΝΟΣ
Ο γίγαντας ήταν όπως όλοι οι γίγαντες του κόσμου ψηλός, ψηλός πολύ ψηλός, τεράστιος, με μεγάλη δύναμη, με κάτι πόδια νααα, ως εκεί πάνω. Με χέρια μεγάλα σαν φτυάρια. Ο νάνος ήταν και αυτός όπως όλοι οι νάνοι του κόσμου. Κοντός, κοντούλης ανθρωπάκος με τόσα δα χέρια και πόδια. Ούτε ως το γόνατο του γίγαντα δεν έφτανε. Ήταν όμως έξυπνος, πονηρός και πεισματάρης. Αν έβαζε στο νου του να κάνει κάτι, το έκανε οπωσδήποτε με κάθε τρόπο, καλό ή κακό.
Η ΠΕΤΡΟΣΟΥΠΑ
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι, πολύ μακριά από δω, μεγάλη συμφορά βρήκε τους κατοίκους. Εξαφανίστηκαν όλα τα ψάρια της θάλασσας και οι άνθρωποι δεν είχαν να φάνε. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει που πήγαν τόσα ψάρια. Οι ψαράδες του χωριού τα είχαν βάψει μαύρα που γύρναγαν στο σπιτικό τους κάθε βράδυ με άδεια χέρια! Οι κάτοικοι είχαν απελπιστεί και… πεινούσαν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

