Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα βασίλειο που απλωνόταν πίσω από μυστηριώδη βουνά και μαγεμένα δάση, ζούσε μια μικρή πριγκίπισσα με το όνομα Ελέρια. Η Ελέρια ήταν μια από τις πιο όμορφες και ταυτόχρονα πιο μοναχικές υπάρξεις του βασιλείου. Η καρδιά της ήταν φτιαγμένη από κρύσταλλο, τόσο λαμπερό και διάφανο, που όταν γελούσε, ο ήλιος το έλουζε με τις χρυσές του ακτίνες, κάνοντάς το να λάμπει σαν αστέρι.
Όμως, η καρδιά της ήταν και εξαιρετικά ευαίσθητη, κι έτσι η Ελέρια ποτέ δεν άφηνε κανέναν να την πλησιάσει πολύ κοντά. Φοβόταν ότι αν κάποιος τη δει, μπορεί να την τραυματίσει με μια άσχημη λέξη ή πράξη.
Ένα πρωί, καθώς περιπλανιόταν μόνη της στους κήπους του παλατιού, η Ελέρια ανακάλυψε ένα λουλούδι που ήταν τόσο όμορφο, που φαινόταν να έχει ανθίσει από την καρδιά του ίδιου του κόσμου. Τα πέταλά του ήταν πολύχρωμα, σαν να είχαν πάρει τα χρώματα του ουρανού και της γης, κι όταν το κοίταξε, ένιωσε μια απίστευτη ζεστασιά να απλώνεται στην καρδιά της. Ξαφνικά, το λουλούδι άνοιξε τα πέταλά του και μίλησε με μια απαλή, μαγική φωνή:
«Πριγκίπισσα Ελέρια, η καρδιά σου είναι φτιαγμένη από κρύσταλλο, και οι άνθρωποι γύρω σου σε βλέπουν και σε αγαπούν, αλλά δεν καταλαβαίνουν πόσο πολύ φοβάσαι να αφήσεις την αληθινή αγάπη να σε αγγίξει.»
Η Ελέρια έμεινε άφωνη. Ποτέ δεν είχε ακούσει κάτι τόσο σοφό από ένα λουλούδι. Το λουλούδι συνέχισε:
«Αν θέλεις να ανακαλύψεις το μυστικό της αληθινής αγάπης, πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι. Η καρδιά σου θα παραμείνει ακέραιη όσο περισσότερο τη γεμίζεις με αγάπη και όχι με φόβο.»
Η Ελέρια στάθηκε σιωπηλή για λίγο, σκεπτόμενη τα λόγια του λουλουδιού. Αν και ήταν μικρή, είχε συνειδητοποιήσει ότι οι φόβοι της την κρατούσαν μακριά από την αγάπη. Αποφάσισε, λοιπόν, να τολμήσει. Κάθε μέρα, άρχισε να δείχνει περισσότερη αγάπη στους ανθρώπους γύρω της. Στους υπηρέτες του παλατιού, στους φίλους της, στα ζώα του δάσους που περνούσαν από το βασίλειο. H Ελέρια τους χαμογελούσε και τους προσέφερε μια καλή λέξη.
Όσο περνούσαν οι μέρες, η καρδιά της άρχισε να γεμίζει με μια υπέροχη ζεστασιά, και το φως της άρχισε να γίνει ακόμα πιο φωτεινό. Δεν φοβόταν πια να αγαπήσει ή να δείξει την αληθινή της καρδιά. Αντίθετα, όσο περισσότερο έδινε, τόσο περισσότερη αγάπη λάμβανε.
Η καρδιά της Ελέριας, που ήταν φτιαγμένη από κρύσταλλο, δεν έσπασε ποτέ, αλλά αντίθετα γινόταν ολοένα και πιο ισχυρή και όμορφη. Κάθε πράξη αγάπης την έκανε να λάμπει πιο δυνατά, και το βασίλειο γύρω της έγινε πιο χαρούμενο και γεμάτο φως.
Το λουλούδι, το οποίο είχε ανθίσει για χάρη της, ποτέ δεν ξαναμίλησε, αλλά η Ελέρια ήξερε πως το μυστικό του είχε αποκαλυφθεί. Η αληθινή αγάπη δεν σπάει, δεν φοβάται, αλλά θεραπεύει και γεμίζει με φως.
Και έτσι, η μικρή πριγκίπισσα με την κρυστάλλινη καρδιά ζούσε για πάντα ευτυχισμένη, έχοντας μάθει το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής: η αγάπη είναι η μεγαλύτερη δύναμη του κόσμου.
Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!
Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!
1 comments:
Υπέροχο παραμύθι 🙏❤️
Δημοσίευση σχολίου