Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΑΤΙΝΑΣ

Μια φορά μια προβατίνα αρρώστησε και μάδησε το μαλλί της. 

Πλησίαζε χειμώνας και ο βοσκός του κοπαδιού, για να μην πάθει τίποτε από το κρύο η προβατίνα, την έντυσε µε το δέρμα ενός λύκου, που είχε σκοτώσει εδώ και πολύν καιρό. 

Όταν η προβατίνα παρουσιάστηκε στο κοπάδι, τα άλλα πρόβατα τη νόμισαν για λύκο και το 'βαλαν στα πόδια να γλυτώσουν, µε φοβισμένα βελάσματα. Αυτό άρεσε πολύ στην προβατίνα. Αντί να βελάξει για να τους δώσει να καταλάβουν πως δεν είναι λύκος, αποφάσισε να τρομάξει όλα τα κοπάδια του χωριού. 

Έτσι, προχωρούσε µε προφύλαξη, κρυβόταν πίσω από ένα θάμνο κι όταν πλησίαζε κανένα κοπάδι, παρουσιαζόταν ξαφνικά. Τα πρόβατα σκόρπιζαν τότε εδώ κι εκεί και η προβατίνα διασκέδαζε µε το φόβο τους. Και δεν ήταν µόνο που διασκέδαζε, αλλά όταν τ' άλλα πρόβατα έφευγαν, εκείνη καθόταν πίσω τους ήσυχα ήσυχα κι έτρωγε το καλύτερο χορτάρι. «Α... µ' αυτό το παλτό που µου φόρεσαν τα περνώ θαυμάσια! έλεγε στον εαυτό της. Είμαι... και προβατίνα και λύκος!» 

Ένα πρωί βγήκε να βοσκήσει κι άκουσε κουδούνια ν' αντηχούν. Ερχόταν πάλι κάποιο κοπάδι. «Τώρα θα γελάσω µε την ψυχή µου!» σκέφτηκε. Κρύφτηκε πίσω από μια πέτρα, το κοπάδι πλησίασε και ξαφνικά πετάχτηκε. 

Τα πρόβατα που είδαν... το λύκο, το 'βαλαν στα πόδια κι έγιναν άφαντα... «Πάλι τα κατάφερα!» είπε µε το νου της και άρχισε να τρώει το παχύ χορτάρι µε την ησυχία της. 

Δυο βοσκοί, όμως, που την είδαν και πίστεψαν κι αυτοί πως είναι λύκος, έτρεξαν κοντά της και άρχισαν να τη χτυπούν δυνατά µε τα ραβδιά τους. 

-Να, παλιολύκε! φώναζαν. Αυτό σου χρειάζεται! 

Έφαγε τόσο ξύλο η προβατίνα και όταν κατάλαβε πως θα τη σκότωναν αποφάσισε να βελάξει. Οι δυο βοσκοί, που νόμισαν πως ήταν λύκος, άρχισαν να χτυπούν την προβατίνα που της άρεσαν τ' αστεία... 

-Μπεεε! έκανε. Είμαι προβατίνα κι όχι λύκος! 

Οι βοσκοί που άκουσαν τη φωνή της, σταμάτησαν πια να τη χτυπούν. Έτσι γλύτωσε, µα το πάθηµα της έγινε μάθημα και από τη στιγμή εκείνη έτρωγε ήσυχα - ήσυχα το χορτάρι της και άφησε κατά μέρος τ' αστεία...

Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!

Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας! 

Από το βιβλίο "Αισώπου Μύθοι", Αφοί Στρατίκη-Εκδόσεις