Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πανέμορφη κοιλάδα που ήταν γεμάτη από μαγικά λουλούδια και μυστικά δάση, ζούσαν πολλά ζωάκια που είχαν κάτι ιδιαίτερο: την ικανότητα να επικοινωνούν με τον άνεμο και τα αστέρια. Κάθε άνοιξη, η κοιλάδα ζωντάνευε με απίστευτα χρώματα και αρώματα, καθώς τα λουλούδια ανοίγονταν σε χορό και τα δέντρα τραγουδούσαν στους ανέμους. Και κάθε χρόνο, το Πάσχα ήταν η πιο μαγική περίοδος, όταν τα ζωάκια είχαν τη δική τους ξεχωριστή παράδοση: να δημιουργούν το πιο φαντασμαγορικό πασχαλινό αυγό, γεμάτο από μυστικά και εκπλήξεις.
Αυτή τη χρονιά, το δάσος ήταν πιο ζωντανό από ποτέ. Ο Γρηγόρης, ο πιο γρήγορος και έξυπνος λαγός του δάσους, είχε μια φανταστική ιδέα: «Ας φτιάξουμε ένα αυγό που θα περιέχει τη μαγεία της φιλίας μας και θα εκπλήξει όλους!» είπε με τα μάτια του να λάμπουν.
Τα ζωάκια της κοιλάδας δεν το σκέφτηκαν δεύτερη φορά και άρχισαν αμέσως να προετοιμάζονται. Ο Σαλιγκάρης, ο πιο γλυκός από όλους, είπε με ενθουσιασμό: «Θα φτιάξω γλυκά που να φαίνονται σαν λουλούδια, γεμάτα χρώμα και μαγικά αρώματα, που όταν τα γευτείτε θα ταξιδεύετε σε άλλους κόσμους!»
Η Χελωνίτσα η Σάρα, που πάντα είχε την ικανότητα να ζωγραφίζει με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, πρόσθεσε: «Θα φτιάξω σχέδια με μαγικές λάμψεις και αστραπές που θα κάνουν το αυγό να λάμπει όπως το φεγγάρι. Θα χρησιμοποιήσω πέτρες που λάμπουν στο σκοτάδι και χρώματα από τα πιο μαγικά λουλούδια του δάσους.»
Όλοι μαζί ξεκίνησαν τη δουλειά τους. Ο Γρηγόρης βρήκε το μεγαλύτερο και πιο λαμπερό αυγό που είχε ποτέ δει. Ήταν λευκό σαν το χιόνι, αλλά αν το κοιτούσες προσεκτικά, μπορούσες να δεις πως είχε την ικανότητα να αλλάζει χρώματα ανάλογα με τη διάθεση του δάσους. Ο Σαλιγκάρης άρχισε να συλλέγει μαγικά φρούτα και λουλούδια από τα πιο κρυμμένα μέρη του δάσους, και έφτιαξε γλυκά που μύριζαν σαν ζεστό μέλι και είχαν γεύση από το άρωμα του αέρα.
Η Σάρα, η Χελωνίτσα, χρησιμοποιώντας τη μαγεία της, άρχισε να ζωγραφίζει πάνω στο αυγό μοτίβα που κινούνταν σαν χορός, και μικρές λάμψεις από φωτεινές αστραπές εμφάνιζαν όνειρα και ιστορίες στους τοίχους του αυγού. Μερικές φορές το αυγό θα έμοιαζε με ένα όμορφο λουλούδι, άλλες φορές με έναν αστροναύτη που πετούσε στο διάστημα.
Μετά από μέρες γεμάτες μαγικά, το αυγό ήταν έτοιμο. Όλοι οι φίλοι του δάσους μαζεύτηκαν γύρω του, γεμάτοι χαρά και ενθουσιασμό. Το αυγό δεν ήταν πια απλώς ένα αυγό – ήταν ένα σύμβολο της μαγικής τους φιλίας και της δύναμης της συνεργασίας.
Το πρωί του Πάσχα, το δάσος είχε καλυφθεί από μια απαλή λάμψη, ενώ το αυγό ανέμιζε στον αέρα, φωτίζοντας όλο το δάσος με το φως του. Η Χελωνίτσα η Σάρα φώναξε με φωνή που αντήχησε σαν τραγούδι του ανέμου: «Ας ξεκινήσουμε το κυνήγι των αυγών! Μαζί θα βρούμε μαγικά αυγά γεμάτα σοκολάτες που μεταμορφώνονται σε μικρούς δράκους και φωτεινές πεταλούδες!»
Τα ζωάκια ξεκίνησαν το κυνήγι με ενθουσιασμό. Έψαχναν σε κάθε γωνιά του δάσους, και κάθε αυγό που έβρισκαν είχε διαφορετική μαγεία: αυγά που άφηναν πίσω τους φλόγες από χρυσόσκονη, αυγά που μεταμορφώνονταν σε μικρά φωτεινά φεγγάρια ή αυγά γεμάτα με σπόρους που φυτεύονταν και έκαναν λουλούδια να ανθίζουν μπροστά τους.
Όταν η μέρα τελείωσε, τα ζωάκια συγκεντρώθηκαν γύρω από το αυγό και άρχισαν να γελούν και να τραγουδούν. Ο Γρηγόρης, κοιτώντας το μαγευτικό αυγό που είχαν δημιουργήσει όλοι μαζί, είπε χαμογελώντας: «Αυτό το αυγό δεν είναι απλώς ένα αυγό. Είναι η μαγεία της φιλίας μας. Κάθε χρόνο, ας το δημιουργούμε ξανά, για να θυμόμαστε πως η αγάπη και η μαγεία είναι τα πιο όμορφα δώρα του κόσμου.»
Και έτσι, τα ζωάκια συνέχισαν να γιορτάζουν το Πάσχα, γεμάτα μαγεία και χαρά, με το πασχαλινό αυγό της φιλίας τους να λάμπει πάντα στον ουρανό, σαν ένα αστεράκι που δε σβήνει ποτέ.
Και η ιστορία μας τελείωσε, αλλά η μαγεία της φιλίας τους θα ζούσε για πάντα, σε κάθε άνοιξη που θα ερχόταν και σε κάθε αυγό που θα δημιουργούσαν.
Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!
Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!
Συγγραφέας: Λυδία Φαντασία
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου