Σε ένα μικρό, απομακρυσμένο χωριό στις Άλπεις, ζούσε ένα παιδί, ο Λούκας. Ο Λούκας ήταν μόλις 10 χρονών, αλλά είχε ήδη μάθει να ζει με τη φύση γύρω του. Το χωριό του ήταν γεμάτο από μικρά ξύλινα σπίτια, καλυμμένα με στέγες από άχυρο και σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών, εκεί που το χιόνι κάλυπτε τα πάντα τον χειμώνα.
Η μέρα του Λούκα ξεκινούσε πάντα νωρίς το πρωί, όταν ο ήλιος φαινόταν πίσω από τα βουνά και το φως έδινε μια μαγική αίσθηση στο χιονισμένο τοπίο. Ο καλύτερος του φίλος ήταν ο Ρόκι, ο σκύλος του, που τον ακολουθούσε παντού. Ο Ρόκι ήταν ένας μεγάλος σκύλος, με πυκνό τρίχωμα και γεμάτος ενέργεια, και πάντα ένιωθε σαν φύλακας του Λούκα.
Αλλά ο Λούκας δεν ήταν μόνος του στο μικρό αγρόκτημά του. Υπήρχε και η Σούζι, μια κατσίκα που του είχε δωρίσει ο παππούς του. Η Σούζι ήταν μια έξυπνη κατσίκα, με γκρίζο τρίχωμα και μακριά αυτιά που κουνιόντουσαν όταν έτρωγε τα χόρτα από το λιβάδι. Το αγαπημένο της μέρος ήταν η παλιά ξύλινη φάρμα, όπου μπορούσε να βόσκει ήρεμα και να την προσέχει ο Λούκας.
Ένα πρωί, ο Λούκας αποφάσισε να πάει μια μικρή βόλτα στους λόφους για να συλλέξει άγρια βότανα για την μητέρα του. Ο Ρόκι πήγαινε δίπλα του, παίζοντας και τρέχοντας ανάμεσα στα δέντρα, ενώ η Σούζι, πάντα περίεργη, ακολούθησε τους δυο τους καθώς βόσκουσε το χόρτο στην πλαγιά.
Το τοπίο ήταν εκπληκτικό. Τα βουνά γύρω τους ήταν καλυμμένα από χιόνι και οι ακτίνες του ήλιου δημιουργούσαν υπέροχες αντανακλάσεις πάνω στο λευκό τοπίο. Ο Λούκας με τον Ρόκι και την Σούζι ανέβηκαν σε ένα μικρό ύψωμα και κάθισαν εκεί για να απολαύσουν τη θέα.
Όμως, εκείνη τη στιγμή, μια μεγάλη χιονοθύελλα έφτασε ξαφνικά από το πουθενά. Ο άνεμος άρχισε να φυσά δυνατά και το χιόνι έπεφτε με μεγάλη ένταση. Ο Λούκας ένιωσε τον φόβο να τον καταβάλλει, αλλά ο Ρόκι τον παρότρυνε να είναι ήρεμος, γαβγίζοντας και πλησιάζοντας τον προστατευτικά. Η Σούζι, με τον συνήθη τρόπο της, άρχισε να βελάζει και να κουνά τα αυτιά της, προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει.
Η χιονοθύελλα κράτησε για ώρες. Το χιόνι ήταν τόσο πυκνό που τα πάντα γύρω τους είχαν καλυφθεί και οι τρεις φίλοι ήταν παγιδευμένοι. Αλλά ο Λούκας είχε μια ιδέα. Ένιωσε τη ζεστασιά του Ρόκι και της Σούζι κοντά του και αποφάσισε να μην αφήσει τη φόβο να τον κυριεύσει. Χρησιμοποίησε τα ξύλα που είχε στη σακούλα του και φτιάξε έναν μικρό καταφύγιο για αυτούς, δίπλα σε ένα μεγάλο δέντρο.
Αν και το χιόνι εξακολουθούσε να πέφτει, εκείνη η μικρή φωλιά τους προσέφερε προστασία. Ο Ρόκι κοιμόταν με το κεφάλι του δίπλα στον Λούκα και η Σούζι έτρωγε ήρεμα τα χόρτα, σα να μην συνέβαινε τίποτα. Ο Λούκας σκεφτόταν πόσο σημαντικό ήταν να έχει τέτοιους φίλους. Το χειμώνα, όταν όλα γύρω τους ήταν άγρια και παγωμένα, αυτοί οι τρεις είχαν μάθει να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον.
Η χιονοθύελλα πέρασε τελικά και ο ήλιος ξαναφάνηκε. Ο Λούκας, ο Ρόκι και η Σούζι γύρισαν στο χωριό τους, κουρασμένοι αλλά γεμάτοι από την εμπειρία τους. Ήξεραν ότι ο κόσμος ήταν γεμάτος προκλήσεις, αλλά μαζί θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ό,τι κι αν ερχόταν.
Αυτή η μέρα, λοιπόν, έμεινε στη μνήμη του Λούκα σαν μια από τις πιο σημαντικές περιπέτειες της ζωής του. Και για πάντα, ο Ρόκι και η Σούζι θα ήταν εκεί, οι καλύτεροι του φίλοι, έτοιμοι να τον βοηθήσουν να ανακαλύψει νέους κόσμους και να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε άνεμο κι αν φυσούσε στις Άλπεις.
Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!
Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!
Κείμενο: Λυδία Φαντασία
.jpg)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου