Μια αχνή, γαλήνια αυγή ξύπνησε το Δάσος των Λουλουδιών, και κάθε γωνιά του ήταν γεμάτη από χρώματα, τραγούδια πουλιών και απαλές μυρωδιές. Όμως, φέτος, κάτι δεν πήγαινε καλά. Η μαγεία του Πάσχα, που συνήθως γέμιζε τον αέρα και τους ουρανούς του δάσους με μια ανεξήγητη ζωντάνια, ήταν κάπως αχνή, λες και κάτι της έλειπε. Στην καρδιά του δάσους, το φως φαινόταν να έχει εξασθενήσει και ο αέρας είχε χάσει την ελαφρότητά του.
Ο λόγος για αυτό ήταν ένα σπάνιο, χρωματιστό αυγό, το οποίο μόνο κάθε εκατό χρόνια φώτιζε τη γη και ξαναζωντάνευε την αληθινή μαγεία του Πάσχα. Το αυγό αυτό είχε μια μοναδική ικανότητα: να ενώνει όλα τα πλάσματα του δάσους και να φέρνει την ειρήνη και την αγάπη, μα το φως του αυγού φέτος ήταν θολό και αδύναμο, σαν να είχε κρυφτεί κάπου βαθιά στη ψυχή του κόσμου. Αν το αυγό δεν βρισκόταν σύντομα, η μαγεία θα χάνονταν για πάντα.
Ο Κούνι, ο γλυκός λευκός κουνελάκος με τα μεγάλα, κρεμαστά αυτιά, ήταν ο πιο ανήσυχος από όλους. Ήξερε ότι αν δεν το έβρισκαν σύντομα, η μαγεία του Πάσχα θα χαθεί για πάντα. Αλλά πίστευε πως η ελπίδα και η πίστη τους θα φέρουν την αλλαγή. Έτσι, αποφάσισε να οργανώσει μια μεγάλη αναζήτηση.
Πήγε πρώτα στον Χάρι, το σοφό ελάφι με το χρυσαφένιο τρίχωμα και τα μάτια σαν δύο μικροί ήλιοι, που γνώριζε το δάσος καλύτερα από οποιονδήποτε. «Χάρι, πρέπει να βρούμε το χρωματιστό αυγό», είπε ο Κούνι με μια σφιχτή καρδιά, σαν να ήξερε πως η αναζήτηση δεν θα ήταν εύκολη.
«Ξέρω, Κούνι», απάντησε ο Χάρι σοβαρά, με τη φωνή του να ηχεί σαν το άγγιγμα ενός ευγενικού ανέμου. «Το αυγό είναι κρυμμένο σε ένα μέρος του δάσους που δεν έχεις ξαναπάει. Μόνο οι πιο καθαρές καρδιές μπορούν να το βρουν. Αλλά μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνος.»
Έτσι, μαζί με τον Κούνι, ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Στην πορεία, συνάντησαν την πανέμορφη και παιχνιδιάρα αλεπού, τη Ρόζα, που τους πρότεινε να ψάξουν στο Δάσος των Ανέμων, όπου τα πάντα ήταν γεμάτα αέρα και φωτεινά σύννεφα. Μαζί τους προστέθηκε και η μικρή νυχτερίδα, η Φωτεινή, που μπορούσε να βλέπει σε όλα τα σκοτεινά μέρη του δάσους.
Καθώς προχωρούσαν, το δάσος γινόταν όλο και πιο πυκνό και μυστηριώδες. Κάθε βήμα τους άφηνε μια λάμψη φωτός πίσω τους, αλλά το αυγό εξακολουθούσε να τους ξεφεύγει. Έπρεπε να περάσουν από διάφορες δοκιμασίες: να λύσουν γρίφους που έβαζε το μαγεμένο ποτάμι, να ακολουθήσουν το μονοπάτι των χαμένων ήχων και να αποφύγουν τα σκιερά ξωτικά που προσπαθούσαν να τους ξεγελάσουν με ψεύτικες υποσχέσεις.
Το δάσος, όμως, φαινόταν να αντιστέκεται σε κάθε βήμα τους. Τα δέντρα έτειναν τα κλαδιά τους σαν να προσπαθούσαν να κρύψουν το μονοπάτι τους, και ο μαγικός ήχος των φύλλων ακουγόταν σαν κρυφά ψιθυρίσματα. Ήταν σα να έμπαιναν σε έναν κόσμο που δεν ήθελε να αποκαλύψει τα μυστικά του.
Όμως, στο τέλος, ήρθε η στιγμή που ο Κούνι, με την καρδιά του γεμάτη ελπίδα και πίστη, ξεχώρισε από όλα τα άλλα πλάσματα του δάσους. Ήξερε πως μόνο αν πίστευε βαθιά στη δύναμη της αγάπης και της συνεργασίας, το χρωματιστό αυγό θα αποκαλυπτόταν.
Με κάθε του βήμα, το δάσος φαινόταν να φωτίζεται περισσότερο, και οι ήχοι του ανέμου ακολουθούσαν τον ρυθμό του, σαν να χόρευαν μαζί του. Τα δέντρα άνοιγαν το δρόμο τους, και μια απαλή λάμψη άρχισε να αναβλύζει από τη γη. Και τότε, κάτω από μια μαγευτική κληματαριά, είδε το αυγό. Το φως του ήλιου το αγκάλιαζε με απαλές αχτίδες, και τα χρώματά του ήταν τόσο ζωντανά που έμοιαζαν με την καρδιά του ίδιου του ουρανού. Όταν το άγγιξε, το αυγό άρχισε να λάμπει πιο φωτεινά από ποτέ, σαν ένα ουράνιο τόξο που απλωνόταν πάνω από το δάσος. Το φως του πλημμύρισε το χώρο, και οι καρδιές όλων των ζώων άρχισαν να λάμπουν, γεμάτες χαρά και γαλήνη.
Η μαγεία του Πάσχα ήταν εκεί, πιο ζωντανή από ποτέ. Μαζί με το φως του αυγού, εμφανίστηκαν μικρές φωτεινές αστραπές που διαχέονταν σε κάθε γωνιά του δάσους, και κάθε πλάσμα ένιωσε την ειρήνη και τη ζεστασιά της αγάπης να το πλημμυρίζει.
«Η μαγεία δεν βρίσκεται μόνο στο αυγό», είπε ο Χάρι, με τη σοφία του να διαχέεται στον αέρα. «Βρίσκεται μέσα μας, στην αγάπη που μοιραζόμαστε και στη συνεργασία που δείχνουμε. Το αυγό είναι απλώς το σύμβολο της ενότητάς μας, και όταν οι καρδιές μας συνδέονται, η πραγματική μαγεία γίνεται αληθινή.»
Από εκείνη την ημέρα, κάθε χρόνο, τα ζώα του δάσους γιορτάζουν την επιστροφή της μαγείας του Πάσχα. Χορεύουν γύρω από το χρωματιστό αυγό, φωτίζοντας τη νύχτα με τις καρδιές τους, και θυμίζουν σε όλους ότι η πραγματική μαγεία γεννιέται όταν ενώνουμε τις καρδιές μας, όταν η αγάπη και η πίστη συνδέουν κάθε ψυχή σε έναν κοινό ρυθμό, έναν ρυθμό γεμάτο ειρήνη και χαρά.
Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!
Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!
Συγγραφέας: Λυδία Φαντασία
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου