ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΓΑΤΟΥ

Ένας γάτος καθιστός,

πεινασμένος, νηστικός,

χτένιζε μακρύ μουστάκι

κι αναστέναζε λιγάκι:

Αχ, και να ’χα μία γκλίτσα

και ανθρώπινη λαλίτσα,

αχ, τσαρούχια να ’χα δύο

φουστανέλα και λοφίο.

Θα γινόμουνα τσολιάς

ή και γατο-βασιλιάς.

Ίσως τσέλιγκας χορτάτος

ή αριστοκράτης γάτος.

Ίσως πρόσταζα τα άστρα

και τα γιασεμιά στη γλάστρα.

Θα ’τρωγα χοντρές τσιπούρες,

τσίρους, σπάρους, κουτσομούρες.

Θα ’βγαινα και στο γυαλί

με κολλαριστή στολή,

να τους λέω σοβαρά

πώς τσουγκρίζουν τα αβγά!

Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!

Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας! 

"Το ποίημα του γάτου" του Μένη Θεοδωρίδη από το βιβλίο "Η Γλώσσα Μας 2".

ediamme.edc.uoc.gr