ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΥΛΗΚΑΚΙ

Ένα πουλάκι βγήκε µια µέρα για κυνήγι και, πάνω σ' ένα δέντρο είδε ένα μικρό σκουληκάκι, µια από κείνες τις κάµπιες που τρώνε τα φύλλα. 

Ετοιμάστηκε, λοιπόν να το αρπάξει και να το φάει, όταν το σκουληκάκι του είπε: 

- Σε παρακαλώ, µη µε τρως... Είµαι μικρό ακόµα και μόλις γνώρισα τον κόσμο. Άφησε µε να µεγαλώσω λιγάκι, να χαρώ τη ζωή... Τι θα καταλάβεις αν µε φας τώρα; Είµαι τόσο μικρό που δεν πρόκειται να χορτάσεις µε µένα. Κάνε µου τη χάρη και άφησε µε να ζήσω. 

Μα το πουλάκι του είπε: 

- Είναι δυνατόν να σε αφήσω; Τώρα σε βρήκα, τώρα θα σε φάω. Αλλοίμονό µας αν λυπόµαστε τα σκουληκάκια. Θα πεθαίναµε από την πείνα! 

- Εσύ έχεις φτερά, του είπε τότε το σκουλήκι, µπορείς να πετάξεις µακριά και να βρεις µπόλικη τροφή και αρκετά µεγάλα σκουλήκια. Για µια ακόµα φορά σε παρακαλώ, άφησε µε να ζήσω... Άφησε µε να φάω το φυλλαράκι µου, να χαρώ τον ήλιο και τον αέρα... Κι όταν µεγαλώσω έλα να µε φας... 

- Και πού θα σε βρω εγώ όταν µεγαλώσεις; του είπε το πουλάκι. 

Και χωρίς άλλη κουβέντα έφαγε το σκουληκάκι. Όμως, λίγο αργότερα, το πουλάκι έπεσε στα δίχτυα ενός χωρικού που είχε απλώσει στα κλαδιά ενός δέντρου... Και σε λίγο βρέθηκε φυλακισµένο στο χοντρό χέρι του χωρικού... 

- Σε παρακαλώ, είπε τότε στον χωρικό λυπήσουµε και άφησε µε να ζήσω. Είµαι μικρό πουλάκι ακόµα και δεν έχω γνωρίσει τη ζωή. Άφησέ µε να µεγαλώσω, να γίνω χοντρό και τότε µε πιάνεις. Τώρα, τι θα καταλάβεις αν µε φας; Είµαι τόσο μικρό και δεν πρόκειται να χορτάσεις. 

- Είναι δυνατόν να σε αφήσω τώρα που σ' έπιασα; του είπε ο χωρικός. Μπορεί να µη χορτάσω µε σένα, µα είσαι ένας πολύ νόστιμος μεζές! 

- Υπάρχουν τόσα και τόσα πουλιά γύρω σου, συνέχισε να τον παρακαλάει το πουλάκι. Πιάσε ένα από αυτά και άφησέ µε να ζήσω ακόµα λίγο... Είναι τόσο όμορφη η ζωή, είναι κρίµα να τη στερηθώ από τώρα... 

- Μη µε παρακαλάς άλλο, του είπε ο σκληρός χωρικός, γιατί πάνε χαµένα τα λόγια σου. ∆εν είµαι κουτός να σε αφήσω τώρα που σ' έπιασα. 

Κι έτσι, το πουλάκι που δε λυπήθηκε το μικρό σκουληκάκι και δεν το άφησε να ζήσει, είχε και κείνο την ίδια τύχη. Το έφαγε ο χωρικός... Όταν έχεις σκληρή καρδιά και δε λυπάσαι, κάποτε θα πέσεις στα χέρια κάποιου, που δε θα σε λυπηθεί και σένα...

Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!

Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας! 

Ευχαριστούμε!!!

Από το βιβλίο "Αισώπου Μύθοι", Αφοί Στρατίκη-Εκδόσεις