Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΚΑΙ Η ΛΥΡΑ

Ένας γάιδαρος και ένας σκύλος κάθονταν μια μέρα στην άκρη του κήπου και συζητούσαν, όταν, σε μια στιγμή είδαν τον κύριο τους να βγαίνει από το σπίτι, να κάθεται σε μια καρέκλα και ν' αρχίσει να παίζει τη λύρα του. 

-Δεν ξέρω πολλά πράγματα από μουσική, είπε σε μια στιγμή ο σκύλος στο γάιδαρο, αλλά ο κύριος µας παίζει µε πολλή τέχνη τη λύρα του. Αχ, να μπορούσα να παίξω κι εγώ έτσι! 

-Γιατί δεν μπορείς; του είπε ο γάιδαρος. 

-Νομίζεις πως είναι εύκολο;

-Εύκολο και πολύ μάλιστα. Τι νομίζεις ότι κάνει ο κύριος µας. Κουνάει τα χέρια του. Ε, λοιπόν, αν είχα κι εγώ μια λύρα, θα την έπαιζα θαυμάσια µε τα πόδια µου. 

-Μα... τι είναι αυτά που λες; τον µάλωσε ο σκύλος. Τρελάθηκες; Η μουσική είναι πολύ δύσκολη. Λίγοι ξέρουν να παίζουν λύρα. 

-Ας είχα μια λύρα και θα σου έλεγα! είπε ο γάιδαρος, που ήταν πολύ εγωιστής. 

-Άκουσε κυρ Μέντιο, προσπάθησε να τον πείσει ο σκύλος. Η δουλειά σου είναι να κουβαλάς διάφορα πράγματα και όχι να παίζεις μουσική. Όπως και η δική µου δουλειά είναι να φυλάω το σπίτι για να µη µπουν κλέφτες. Η μουσική είναι δουλειά των ανθρώπων και όχι των γαϊδάρων. Απ' ό,τι ξέρω, μάλιστα, στο τραγούδι δεν τα καταφέρνεις καθόλου καλά. 

-Μπορεί στο τραγούδι να μην τα καταφέρνω, έκανε µε πείσμα ο γάιδαρος, µα τη λύρα μπορώ να την παίξω. Λίγη ώρα αργότερα, ο κύριος τους βαρέθηκε να παίζει, άφησε τη λύρα στο κάθισμα και μπήκε στο σπίτι. 

-Ω... να μια ωραία ευκαιρία! είπε ο γάιδαρος στο σκύλο. Τώρα θα σου δείξω εγώ πώς παίζουν τη λύρα. 

-Μη! του είπε ο σκύλος. Μην κάνεις καμιά κουταμάρα. Μα... πού ν' ακούσει τη συµβουλή του ο κυρ Μέντιος.

Ήταν σίγουρος πως θα 'παιζε τη λύρα σαν τον κύριο του. Έφθασε ως το κάθισμα, πήρε τη λύρα, κάθισε και... βάλθηκε να παίξει... Όμως, τα πόδια του ήταν τόσο χοντρά, που αμέσως έσπασαν τις χορδές... Γιατί οι χορδές της λύρας χρειάζονται να παιχτούν απαλά από τα δάχτυλα του ανθρώπου. Ο κύριος τους άκουσε το θόρυβο, βγήκε από το σπίτι κι όταν είδε τη σπασμένη λύρα, ξυλοφόρτωσε, και µε το δίκιο του, το γάιδαρο. 

-Λοιπόν; του είπε ο σκύλος όταν τον είδε µε κατεβασμένη την κεφαλή. Είδες που νόμιζες ότι τα ξέρεις όλα; Οι γάιδαροι μπορούν θαυμάσια να γκαρίζουν, αλλά... δεν τα καταφέρνουν καθόλου στη μουσική. Γιατί η μουσική είναι για τους ανθρώπους.

Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!

Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!

Από το βιβλίο "Αισώπου Μύθοι", Αφοί Στρατίκη-Εκδόσεις