Ο ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗΣ Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

Σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ένα όμορφο και γενναίο παλικάρι. Ήταν αξιωματικός και είχε ένα περήφανο άσπρο άλογο. 

Καλπάζοντας, λοιπόν, μια μέρα έξω από την πολιτεία, σταμάτησε απότομα τραβώντας δυνατά τα χαλινάρια του ζώου. Μια όμορφη κοπέλα, δεμένη σε ένα δέντρο, έκλαιγε με λυγμούς. Το πονόψυχο παλικάρι ξεπέζεψε και θέλησε να τη βοηθήσει. 

-Φύγε γρήγορα, παλικάρι μου, σε λίγο έρχεται το θεριό να με φάει, είπε η κοπέλα με σπαραγμό.

Ο καβαλάρης θέλησε να μάθει ποιο ήταν το θεριό, και η κοπέλα του εξήγησε:

-Είμαι η κόρη του βασιλιά αυτής της πολιτείας μπροστά σου. Μια κακιά τύχη δέρνει την πολιτεία μας. Ένας άγριος δράκοντας, θεριό πελώριο με φτερά και δόντια στη ράχη του, ζει σε μια σπηλιά έξω από τα κάστρα και, κάθε τόσο, ζητάει να του παραδώσουν μια κοπέλα, διαφορετικά θα μπει στην πολιτεία να την καταστρέψει. Αυτή τη φορά ο κλήρος έτυχε σε μένα, για αυτό είμαι τώρα εδώ, είπε η κοπέλα με κλάματα.

Τότε ο αξιωματικός ανέβηκε στο άλογό του, σήκωσε το κοντάρι του και μόλις φάνηκε το θεριό, το σκότωσε. Έπειτα έλυσε την κοπέλα και την πήγε στον πατέρα της. Ο βασιλιάς κι όλοι οι κάτοικοι της πολιτείας ζήτησαν να μάθουν πώς το παλικάρι κατάφερε να νικήσει. 

-Εγώ είμαι χριστιανός, πιστεύω στον Ιησού, κι αυτός με βοήθησε να νικήσω το δράκο. Πιστέψτε κι εσείς στο Χριστό και θα σας βοηθάει να νικάτε το κακό. 

-Αυτός ήταν ο Αϊ-Γιώργης, ο καβαλάρης, μου εξήγησε η γιαγιά μου. Όταν, παιδί μου, πας στην εκκλησιά, θα δεις στα εικονίσματα τον άγιο, καβάλα πάνω στο άλογο, να χτυπά με το μακρύ του κοντάρι το δράκοντα, να σκοτώνει το κακό πνεύμα. 

Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!

Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας! 

Σε πολλά μέρη της χώρας μας η γιορτή του Αγίου Γεωργίου θεωρείται χρονικό σύνορο της άνοιξης, όπως η γιορτή του Αγίου Δημητρίου του Φθινοπώρου. Ο Αϊ-Γιώργης είναι ο μεγαλύτερος άγιος των κτηνοτρόφων και κυρίως των Σαρακατσαναίων. Μετά τον εσπερινό, την ημέρα της γιορτής του, στις 23 Απριλίου, γίνεται λιτανεία, δηλαδή περιφορά της εικόνας του Αϊ-Γιώργη σε όλο το χωριό, και ακολουθεί χορός και πανηγύρι. Την επόμενη μέρα οι τσομπάνηδες ανεβαίνουν στα βουνά, στις καλοκαιρινές βοσκές, μέχρι το Φθινόπωρο. 

“Ο Αϊ-Γιώργης ο καβαλάρης”: Από το βιβλίο “Οι 12 μήνες Απρίλιος”, Εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία