Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα αγόρι, ο Φίλιππος, που αγαπούσε τη φύση περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Κάθε μέρα, πήγαινε στην όχθη της λίμνης κοντά στο σπίτι του, για να ακούσει το κελάηδημα των πουλιών, να παρατηρήσει τα χρώματα των λουλουδιών και να αφήσει τον αέρα να αναστενάξει γύρω του. Αλλά πιο πολύ από όλα, αγαπούσε τις στιγμές που έπαιρνε τη βάρκα του και ταξίδευε ανάμεσα στις λιμνούλες και τα ρυάκια γεμάτα με λουλούδια.
Μια ηλιόλουστη μέρα, ο Φίλιππος αποφάσισε να βγει στη λίμνη με τη βάρκα του. Καθώς άφησε το νερό να τον παρασύρει, τα λουλούδια γύρω του άρχισαν να γίνονται όλο και πιο πολλά και όλο και πιο πολύχρωμα. Κόκκινα, ροζ, μπλε, κίτρινα και μοβ άνθη κάλυπταν την επιφάνεια του νερού, δημιουργώντας έναν παραμυθένιο κόσμο γύρω του. Η βάρκα του κυλούσε ήρεμα, ενώ ο αέρας είχε την ευωδιά των ανθισμένων λουλουδιών και ο ήλιος έριχνε τις ακτίνες του πάνω στο νερό, κάνοντάς το να λάμπει σαν καθρέφτης.
Καθώς ταξίδευε, ο Φίλιππος παρατήρησε κάτι ιδιαίτερο. Κάθε φορά που το χέρι του άγγιζε το νερό, τα λουλούδια γύρω του ανέβαιναν και χόρευαν στον αέρα, σαν να είχαν ζωή. Κάποια μάλιστα άρχισαν να σχηματίζουν μικρούς χορούς, χρωματιστές φωτεινές κουρτίνες που τον συνόδευαν στο ταξίδι του.
«Αυτό δεν μπορεί να είναι αληθινό!» είπε ο Φίλιππος, μαγεμένος από το θέαμα. Αλλά η μαγεία δεν σταμάτησε εκεί. Ξαφνικά, τα λουλούδια άρχισαν να δημιουργούν μονοπάτια πάνω στο νερό. Το κάθε άνθος σχημάτιζε μια ανοιχτή διαδρομή που τον καλούσε να την ακολουθήσει.
Ο Φίλιππος πήρε μια βαθιά ανάσα και αποφάσισε να ακολουθήσει το μονοπάτι. Το ταξίδι του τον οδήγησε σε ένα απίστευτο μέρος, μια μικρή νησίδα στη μέση της λίμνης, καλυμμένη με μοναδικά λουλούδια που δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή του. Τα άνθη τους έλαμπαν σαν αστέρια και κάθε λουλούδι είχε τη δική του μουσική, μια γλυκιά μελωδία που αναδυόταν από τα πέταλα του.
Στην καρδιά της νησίδας, υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο με χρυσούς καρπούς. Κάτω από αυτό, καθόταν μια γλυκιά γυναικεία φιγούρα, που φορούσε ένα φόρεμα φτιαγμένο από τα πιο όμορφα λουλούδια. Ήταν η Νεράιδα των Λουλουδιών.
«Καλώς ήρθες, Φίλιππε», είπε με μια φωνή γλυκιά σαν το ψιθύρισμα του αέρα. «Είσαι ο πρώτος που βρήκε τον Κήπο της Μαγείας. Εδώ τα λουλούδια ζουν και χορεύουν με τον αέρα και το νερό, γιατί εσύ ήσουν εκείνος που αγκάλιασε τη φύση με την καρδιά του.»
Η Νεράιδα χαμογέλασε και του έδωσε έναν μικρό χρυσό καρπό. «Αυτός ο καρπός θα σου χαρίσει την ικανότητα να καταλαβαίνεις τη γλώσσα των λουλουδιών. Όποτε θελήσεις να επικοινωνήσεις με τα φυτά, με τα δέντρα ή με τα λουλούδια, θα μπορείς να ακούσεις τα μυστικά τους.»
Ο Φίλιππος άγγιξε τον καρπό και ένιωσε μια γλυκιά ζεστασιά να τον κατακλύζει. Ήταν έτοιμος να ανακαλύψει έναν καινούριο κόσμο, έναν κόσμο γεμάτο μαγεία και ομορφιά, όπου όλα τα πλάσματα της φύσης είχαν κάτι να του πουν.
Με το πέρασμα του χρόνου, ο Φίλιππος περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο στη λίμνη, με τη βάρκα του να τον παρασύρει ανάμεσα στα μαγικά λουλούδια. Όταν άγγιζε το νερό, οι νότες των λουλουδιών πλημμύριζαν την ατμόσφαιρα με μελωδίες και ρυθμούς, και εκείνος μάθαινε τα μυστικά της φύσης, τη σοφία των λουλουδιών, και τα μικρά θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας, αν μόνο ξέρουμε να τα παρατηρήσουμε.
Και από τότε, κάθε φορά που ο Φίλιππος κατέβαινε στη λίμνη, η βάρκα του γινόταν μέρος ενός υπέροχου, παραμυθένιου κόσμου, γεμάτου λουλούδια που μιλούσαν στην καρδιά του. Και εκεί, με τα χέρια του γεμάτα άνθη και τα μάτια του γεμάτα θαύματα, ανακάλυπτε τη μαγεία που βρίσκεται σε κάθε γωνιά της φύσης.
Για περισσότερα παραμύθια κάντε LIKE στη σελίδα μας στο FB!
Αν σας άρεσε το παραμύθι αφήστε πιο κάτω το σχόλιό σας!
Η Έρη Χριστοφορίδου, γνωστή ως Λυδία Φαντασία, ζωντανεύει με το όνομά της κόσμους γεμάτους μαγεία και όνειρα. Κάθε παραμύθι της είναι μια πύλη προς την αστείρευτη φαντασία, εκεί όπου η μαγεία χορεύει με τα χρώματα της καρδιάς.
© [2025] [Έρη Χριστοφορίδου]
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου